Wij aanbidden U, Christus,
En we vragen uw zegen.
Omdat, door uw heilig kruis,
U de wereld hebt vrijgekocht en gered.
Job 42, 5-6
Eerder had ik slechts over u gehoord, maar nu heb ik u met eigen ogen aanschouwd. Daarom herroep ik mijn
woorden en buig ik mij, zoals ik hier zit in het stof en het vuil.
Overweging
‘Er is tegenwoordig een grote behoefte om het soms hectische tempo van onze dagen te vertragen. Contact met de
natuur, met haar schoonheid en haar vrede, geeft onze nieuwe kracht en geeft ons herstel. Terwijl onze ogen het
wonder van de kosmos in zich opnemen, is het evenwel ook nodig om ons naar binnen te keren, naar de diepte van
ons hart, naar het wezen van ons zijn, daar waar we oog in oog staan met ons geweten’.
Laten we bidden
God, het gezicht van uw zoon zien wij weerspiegeld in alle mannen en vrouwen en in de gehele schepping, geschapen
door hem en voor hem. En toch hebben onze menselijke zondigheid en verwrongen wensen dat goddelijk aangezicht
bezoedeld. Geef ons, zo bidden wij U, nieuwe ogen om een dieper inzicht te krijgen en de wereld te zien als U die
ziet. Mogen onze inspanningen voor barmhartigheid en gerechtigheid, ons bidden en onze persoonlijk streven naar
meer heiligheid dienen om het bebloede, gewonde gezicht van Christus in onze huidige wereld af te vegen, zodat
anderen met hun eigen ogen een glimp van Gods genade mogen zien.
Amen.
© Nederlandse vertaling: Stichting Bisschoppelijke Vastenaktie Nederland, Den Haag